พริษฐ์ ชิวารักษ์

พีท (ชื่อที่คนครอบครัวเรียกเพนกวิน) เขามุ่งมั่นมาแต่เด็ก เขาเคยบอกแม่ว่า ‘มี้ครับ ถ้าพีทเกิดมาชาติหนึ่งไม่สามารถเปลี่ยนแปลงโลกให้ดีกว่านี้ได้ พีทถือว่าเสียชาติเกิด’ นี่คือความฝันของเขา

แม่สุ-สุรีรัตน์ ชิวารักษ์ แม่ของเพนกวิน

หนังสือเป็นชีวิตจิตใจของผม ผมอ่านหนังสือออกตั้งแต่ก่อนเข้าอนุบาล อ่านหลายแนวแต่ชอบประวัติศาสตร์มากที่สุด

ผมเติบโตมาในบ้านที่เน้นเรื่องความเป็นตัวของตัวเองและการแสดงออก ครอบครัวเชื่อเรื่องการถกเถียง ขนาดจะไปกินข้าวยังต้องโหวตว่าจะกินหรือไม่กินอะไร มีเปิดอภิปรายด้วยนะ

ที่เตรียมอุดมศึกษาก็ได้เจอครูที่วางตัวมีอำนาจ ผมเลยตั้งคำถามกับกฎระเบียบต่างๆ จนได้เข้าร่วมกลุ่มการศึกษาเพื่อความเป็นไท และได้เข้าใจคำว่า ‘มวลชน’ และ‘การเคลื่อนไหว’

ผมอยากเป็นนักวิชาการทางประวัติศาสตร์ที่สุดเพราะเชื่อว่าความรู้เปลี่ยนแปลงบางอย่างได้ ตอนแรกผมจึงแค่อยากเขียนวิจารณ์ระบบการศึกษาเท่านั้น

แต่ทันทีที่ผมจัดเสวนาวิชาการแล้วโดนตำรวจปิดงานและค้นตัวทั้งที่เป็นเพียงเด็ก ม. 5 ผมเลยได้คำตอบว่าถ้าคิดจะสู้ก็ต้องสู้สุดตัว ไม่งั้นมันไม่ได้อะไร จริง ๆ ถ้าวันนั้นตำรวจไม่มาค้นตัวผม ผมก็อาจจะไม่ขึ้นมาสู้ถึงทุกวันนี้ก็ได้