112 เท่าที่เล่าได้ เล่น Quizรู้จักราษฎรเข้าใจ112
ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล
ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล
frame
ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล
frame
ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล
frame
ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล
frame
ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล
frame

ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล

คุณเป็นคนหนึ่งที่มีนิสัยขี้อ้อน ขัดกับภาพลักษณ์เวลาทำงานที่คนอื่นเห็น ความเป็นเด็กซ่อนที่อยู่ภายในจิตใจของคุณมักเผยออกมาผ่านท่าทาง น้ำเสียงเวลาได้อยู่กับคนใกล้ชิด คุณอาจเป็นเหมือนรุ้งที่บางครั้งก็มักใช้เสียงสอง เสียงสามพูดคุยกับคนรัก พี่น้อง เพื่อนสนิท หรืออาจใช้ภาษาลับที่คนอื่นไม่เข้าใจ แต่อีกมุมหนึ่ง คุณก็มีตัวตนความเป็นผู้ใหญ่ที่แสดงออกผ่านการใส่ใจในผลที่จะเกิดขึ้นกับคนรอบข้าง อาจมีวันที่คุณลืมนึกถึงตัวเองไปบ้าง แต่ท้ายที่สุดแล้วเมื่อคุณทำให้คนรอบตัวมีรอยยิ้มได้ ตัวคุณเองก็จะมีความสุขไปด้วยโดยไม่รู้ตัว และรุ้งเองก็ชอบที่จะเห็นรอยยิ้มของคนอื่นเช่นกัน เธอคนนี้เหมือนคุณ และเธอคนนี้รู้ว่า 112 อันตรายยังไง เธอเหมือนคุณ แต่เลือกเส้นทางที่ต่างจากคุณ

แชร์

เราเกิดในครอบครัวชนชั้นกลาง ที่บ้านทำธุรกิจส่วนตัว มีพี่น้องสามคน ผู้หญิงหมดเลย แต่ละคนสนใจไม่เหมือนกัน คนแรกเรียนวิทยาศาสตร์ คนที่สองเรียนศิลปะ เราเรียนสังคม พ่อแม่ก็ไม่ได้บังคับ ไม่ได้ห้ามในสิ่งที่เราอยากจะทำ สนับสนุนให้เราทำตามความฝัน จะได้รู้ว่าตัวเองชอบอะไร เขาไม่อยากให้เราเป็นเหมือนคนที่ไม่รู้ว่าอยากทำอะไร

เราเคยอยากเป็นนักข่าว อยากเป็นแอนิเมเตอร์ อยากเป็นคนทำหนัง อย่างเช่นถ้าทำการ์ตูนก็เข้าถึงคนได้ง่าย เข้าถึงเด็กได้ แล้วเราสามารถใส่ข้อมูลไว้ในการ์ตูนได้ อยากทำอะไรที่สามารถขับเคลื่อนสังคมได้

ที่เรียนด้านสังคมวิทยา ส่วนหนึ่งคืออยากทำงานวิจัยให้พรรคการเมือง เพราะคิดว่าสิ่งนั้นน่าจะทำได้ เราไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นตัวหลัก ขอแค่ได้ช่วยก็พอใจแล้ว

เราเป็นคนนึกถึงคนอื่นก่อนเสมอ เราชอบการเป็นผู้ให้ ชอบเวลาคนอื่นยิ้ม มีความสุข เวลาสิ่งที่เขาต้องการแต่ทำไม่ได้ แล้วเราแก้ปัญหาให้เขาได้ เราชอบ รู้สึกว่านี่คือความหมายของชีวิตเรา

เขาเป็นคนขี้อ้อนสุด ๆ เราสนิทกันที่สุดในบรรดาพี่น้อง จะมีภาษาลับของเราสองคนคุยกัน เหมือนมินเนียนงุ้งงิ้ง เขาเป็นเด็กธรรมดา ช้อปปิ้ง ไปคาเฟ่ มีไลฟ์สไตล์ปกติ ชอบแต่งหน้า บางทีอยากเป็นบิวตี้บล็อกเกอร์ด้วย

สัตว์เลี้ยงของน้องรุ้งค่อนข้างเยอะ แมวมี 2 ตัว ชื่อมัฟฟินกับน้องเทา แล้วก็หนูแกสบี้ 4 ตัว มีเม่นอีก 4 ตัว

เม-เมธาวี สิทธิจิรวัฒนกุล พี่สาวของรุ้ง

คนจะมองรุ้งในภาพแกนนำม็อบ แกนนำนักศึกษา จริงๆ เขาก็มีความเป็นมนุษย์ เราต่างมีความเป็นมนุษย์ ถ้าได้รู้จักจริง ๆ รุ้งเป็นคนน่ารักมาก ๆ ขี้อ้อนมากๆ เวลาเหนื่อย ๆ กลับมาก็อ้อน ขอกำลังใจ

รุ้งเป็นคนที่อ่อนโยน เป็นคนที่เอื้อเฟื่อเผื่อแผ่เพื่อนเสมอ โดยเฉพาะของกิน

เบนจา อะปัญ สมาชิกแนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุม

8 มีนาคม 2564

อัยการมีคำสั่งฟ้องรุ้งและเพื่อน ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 จากการชุมนุม #19กันยาทวงอำนาจคืนราษฎร เมื่อวันที่ 19-20 กันยายน 2563 ที่ท้องสนามหลวง

ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล

เอาจริง ๆ เราก็คิดกันก่อนแล้วว่าในท้ายที่สุดจะมีการเอานักกิจกรรมที่มีกฎหมายอาญา ม.112 ติดตัวอยู่เข้าคุก แต่เราไม่คิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้ เคยคาดการณ์กันเอาไว้ว่าจะเป็นอีกปี 2 ปีด้วยซ้ำ แต่เมื่อทั้ง 4 คน (พริษฐ์ ชิวารักษ์, อานนท์ นำภา, สมยศ พฤกษาเกษมสุข, ปติวัฒน์ สาหร่ายแย้ม) โดนจับเราก็ช็อกเหมือนกัน

ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล
frame
ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล
frame
ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล
frame

เรารู้ว่าคนที่ยังอยู่ข้างนอกจะคงสู้อย่างต่อเนื่อง พวกเราที่อยู่ข้างในมีความเชื่อมั่นและศรัทธาเปี่ยมล้นไปทั้งหัวใจว่า คนที่ยังอยู่ข้างนอกจะสู้อย่างไม่ท้อและจะทำให้พวกเราได้รับชัยชนะ ขอให้ทุกคนโปรดยึดมั่นในหลักสันติวิธี เพราะสันติวิธีสำหรับเราเป็นหนทางแห่งชัยชนะหนทางเดียวที่เรามี

ข้อความส่วนหนึ่งจากรุ้ง ปนัสยา ขณะถูกคุมขังที่ทัณฑสถานหญิงกลาง (โพสต์ลงเฟซบุ๊กวันที่ 10 มีนาคม 2564 โดยพี่เม)

หนูกลัวค่ะ หนูกลัวว่าเพื่อนหนูจะเป็นอะไรไป หนูบอกเพนกวินว่า หนูกลัวมันตาย แต่เพนกวินตอบว่า ถ้าจะตายก็ให้ตายไป หนูคิดมาตลอดว่า เราสู้เพื่ออยู่ ไม่ได้สู้เพื่อตาย แต่ถ้าจะมีใครตาย ก็ขอให้ตายเพื่อคนที่ยังอยู่ และวันนี้หากไม่ได้รับสิทธิประกันตัวอีก จะขอประกาศอดอาหารด้วย

คำแถลงต่อศาลวันที่ 29 พฤษภาคมเพื่อประกาศอดอาหารร่วมกับเพนกวิน

รุ้งได้ประกันตัวในวันที่ 6 พฤษภาคม 2564 ครอบครัวไปรับรุ้งหน้าทัณฑสถานหญิงกลางไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลทันที หลังจากปนัสยามีอาการอ่อนเพลียเพราะอดอาหารเป็นเวลา 37 วัน

หลังจากออกจากเรือนจำได้ 6 วันเธอได้รับการตรวจพบเชื้อโควิด-19 เนื่องจากการแพร่ระบาดที่เกิดขึ้นในทัณฑสถานหญิง

ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112
เปลี่ยนชีวิตใครหลายคนไปตลอดกาล

จากคนธรรมดาที่มีความเชื่อ ความฝัน เป็นคนสำคัญของครอบครัวและเพื่อนพ้อง คนธรรมดาที่ชีวิตมีทั้งรอยยิ้มและรอยน้ำตา คนธรรมดาที่ตกเป็นจำเลยทางความคิดของสังคมไทย

แชร์