ปติวัฒน์ สาหร่ายแย้ม

สองปีกว่าในคุกมันก็นานอยู่ ชีวิตในนั้นมันก็บ่มีหยังเฮ็ดนัก เดี๋ยวกะกินเดี๋ยวกะนอน เฮากะมีเวลาคึดอยู่กะตัวเอง ที่สุดเฮาก็ตกผลึกว่า เอ้อ! มันเป็นจั้งซี่นี่เอง เฮาเฮ็ดมาถูกทาง เฮาต่อสู้มาถูกทางแล้ว มันถึงเอาเฮามาไว้ที่นี่

เฮายิ่งหนักแน่นกับความคิดว่าเชื่อตัวเองเกี่ยวกับผู้มีอำนาจ เกี่ยวกับระบบสังคมที่เป็นอยู่ ตลอดสองปีเฮากะบอกตัวเองให้รักษาชีวิต รักษาลมหายใจเพื่อคอยดูความฉิบหายของหมู่นั้น

เฮามีเวลาว่างหลาย เฮากะยังมีจิตวิญญาณเหลือ ก็เพราะตรงนี้นี่แหละ มึงทำร้ายกูบ่ได้เลย คือการได้เขียนการได้คิด

การได้คึดได้อ่าน รู้สึกว่ากูสะใจ ที่มึงทำร้ายกูอันนี้บ่ได้เลย มึงเอากูเข้าไปในคุกได้ แต่มึงบ่สามารถที่เอางานศิลปะกู งานการแสดงดูเข้าไปติดคุกนำได้

หลังออกมา เฮากะตั้งคำถามตัวเองว่าสิเฮ็ดหยังต่อ ทีแรกเฮาก็ว่าสิไม่เป็นมันละหมอลำ อยู่ในคุกมาสองปีสามปีคนที่เคยจ้างเขาคงไม่จ้างแล้ว

พอกลับขอนแก่น ครูหมอลำก็เว้าให้เฮาคึดได้ บอกว่าให้กลับมาเป็นหมอลำต่อ เสียดายวิชาที่ได้เฮียนลำจนลำได้ เฮาก็เลยตัดสินใจกลับมาเป็นหมอลำอยู่ขอนแก่นต่อไป

ถ้าถามว่าเรือนจำพรากอีหยังไป เฮาก็ว่าความมั่นใจ ตอนออกมาใหม่ ๆ เฮาก็หวาดระแวง ย่านหมู่ชัง ย่านหมู่ขี้เดียด กลัวหมู่สิว่าบักนี่มามันสิมาสร้างปัญหาให้กูบ่ ลากกูเข้าไปคุกตะรางด้วยบ่ เฮาก็ย่านหมู่คิดจังซี่ ความมั่นใจเฮาเบิ่ดไป

ที่สุดเวลามันก็ช่วยเยียวยา ตอนนี้เฮาว่าเฮากลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว แต่กว่าสิมาถึงวันนี้เฮาต้องไปปรึกษาหมอ (จิตแพทย์) หลายมื้ออยู่

ท่งกุลาลุกไหม้ (El Llano en Ilamas) รวมเรื่องสั้นโดย ฆวาน รุลโฟ (Juan Rulfo) แปลจากภาษาสเปนเป็นภาษาอีสาน โดย พีระ ส่องคืนอธรรม บรรณาธิการคำอีสาน ปติวัฒน์ สาหร่ายแย้ม

ผมเป็นคนร้อยเรียง เอามาจับ ร้อยเรียงว่าประโยคมันสิว่าจั๋งได๋ดี สิพรรณาจังได๋ดี๋ คือมีการผสมผสานทุกอย่างในอันนี้ ซุมื้อนี่ภาษาอีสานมันกะบ่อแม่นว่าเว้าลาวล้วน ๆ อย่างผมนี่ก็เว้าลาวตกไทย ผสมผสานเข้ามา ก็เลยว่าอันนี้เป็นภาษา อีสานใหม่