เอกชัย หงส์กังวาน
ทั้งคุณและเขาต่างมีชีวิตปกติทั่วไป เป็นคนธรรมดาที่มีสิ่งที่อยากทำ มีสิ่งที่ต้องทำอยู่ มีสิ่งที่ชอบ มีสิ่งที่กำลังปรับตัว การเมืองอาจเป็นเรื่องเข้าใจยากน่าปวดหัวสำหรับคุณ หรืออาจเป็นเหมือนเรื่องอื่น ๆ ที่คุณไม่ได้รู้สึกอะไรด้วยเป็นพิเศษ ตัวเลข 112 อาจเป็นเลขสามหลักที่เคยผ่านตาคุณมาบ้าง แต่เรื่องราวในชีวิตอย่างเรื่องงาน เรื่องเรียน หรืองานอดิเรกเป็นสิ่งที่ดึงความสนใจของคุณไปมากกว่าเสมอ เอกชัยเองก็เช่นกัน เขาเป็นคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตตามทางของตนเองมาเรื่อย ๆ และเขาคงได้เดินไปตามทางที่เคยเดินเหมือนคุณ หากวันหนึ่งเขาไม่ได้ถูกเรียกว่า ‘นักโทษคดี 112’
ต้องบอกว่าบ้านพี่ฐานะปานกลางนะ แต่ก็ถูกมองว่ามีฐานะ ของทุกอย่างซื้อด้วยเงินสด ไม่เคยผ่อนเลย
ตอนพี่จบปี 2540 ม๊าก็ซื้อรถให้ซื้อเงินสด บ้านก็เป็นของเรา รถก็เป็นของเราซื้อเงินสด คนก็อาจจจะมองว่ารวย แต่พี่มองว่ากลาง ๆ แหละ ถ้ารวยมันก็ต้องบ้านใหญ่ ๆ รถหรู แต่ของพี่มันก็ธรรมดา ๆ แต่ไม่เคยเดือดร้อนเรื่องเงิน ไม่เคยเลย
พี่ชอบเรียนภาษาต่างประเทศ ตั้งแต่สมัยเรียนโรงเรียนปานนะพันธุ์วิทยา ก็ชอบภาษาอังกฤษอยู่แล้ว
ที่ชอบภาษาต่างประเทศคงเป็นเพราะเวลาอยู่บ้านป๊ากับม๊าก็คุยภาษาจีน เลยรู้สึกว่าพูดได้หลาย ๆ ภาษาสนุกดี พี่พูดได้ทั้งแต้จิ๋ว ภาษาอังกฤษ จีนกลางได้นิดหน่อย ญี่ปุ่นก็พูดได้แต่ไม่เยอะ
เรียนจบช่วงปี 2539 ป๊าก็เลิกทำงานประมาณช่วงนั้น โอ้โห ซวยฉิบหาย พอจบมีปุ๊บมีวิกฤตเศรษฐกิจปี 40 จบมาก็ตกงาน เลยหาอะไรทำก๊อก ๆ แก๊ก ๆ ไปเรื่อย
จนกระทั่งปี 2546 ทักษิณจะทำหวยบนดินก็เลยสนใจเอาเงินสองแสนไปมัดจำเครื่องออกหวยมา แต่พอถึงเวลาก็ไม่ได้ใช้ บอกว่า ติดขัดข้อกฎหมาย ก็เลยให้ใช้วิธีออกเป็นหวยกระดาษชั่วคราวไปก่อน
มันก็แปลกดีจับอะไรอย่างอื่นไม่รุ่ง พอมาจับหวยกลายเป็นดี
แล้วสุดท้ายเข้ามายุ่งการเมืองก็เพราะหวยนี่แหละ เพราะพอ *คมช.*ยึดอำนาจมันก็เลิกหวยบนดิน ก็เลยได้เริ่มไปม็อบครั้งแรก แล้วหลังจากนั้นมันก็เลยเถิดไปไหนต่อไหน
11 มีนาคม 2554
ตำรวจ สน.ชนะสงคราม จับกุมตัวเอกชัยที่อนุสาวรีย์ทหารอาสาสงครามโลกครั้งที่ 1 ท้องสนามหลวง พร้อมยึดของกลางเป็นซีดีกว่า 100 แผ่น เครื่องไรท์ซีดี 1 เครื่อง และเอกสารวิกิลีกส์จำนวน 10 ฉบับ
มีคนมาขอซื้อ แต่บอกว่าจะซื้อเยอะ ให้ยกซีดีไปขายให้เขาตรงแถวอนุสาวรีย์ทหารผ่านศึก พี่ก็โลภตามเขาไปเท่านั้นแหละ โดนเลย ก็คิดว่าอาจจะโดนเรื่องขายซีดีเถื่อน แต่ไม่รู้จัก 112 แล้วก็ไม่ได้คิดว่ามันจะอะไรขนาดนี้ เพราะสารคดีอันนั้นมันก็พูดถึงการเมืองไทยรวม ๆ อาจจะมีพูดถึงสถาบันสั้น ๆ แต่เนื้อหาส่วนใหญ่เป็นเรื่องสถานการณ์ทางการเมือง ถ้ารู้ว่าจะโดนขนาดนี้พี่คงไม่ขายแค่แผ่นละยี่สิบบาทหรอก ตำรวจมันยังพูดเลยว่าขายถูกจัง
เราเจอกับแฟนในเรือนจำ เราเข้าไป 28 มีนาคม 2556 เขาเข้ามาก่อนเราอาทิตย์นึง เราโดนข้อหา 112 อยู่แดน 1 เลยได้เจอเขา
เขาอายุน้อยกว่าเรา 16 ปี หน้าตาดี เราปิ๊งก่อนก็อ่อยดู ปรากฏว่าเขาเล่นด้วย วันหนึ่งเขามาถามว่าขอกอดได้ไหม เราก็ให้กอด แล้วเราก็ถามว่าชื่ออะไร จริง ๆ รู้อยู่แล้วแต่ทำฟอร์ม
คุยกันจากนั้นก็เป็นแฟนกัน พอคนเห็นเรากระหนุงกระหนิงมีแฟนเด็กกว่าตั้ง 16 ปี ก็ฮือฮา มาชมเราอย่างนั้นอย่างนี้ แต่มันอายไม่ยอมรับ
ในนั้นเขาเรียกฉันว่า เจ๊หลี ฉันขายขนมปังปอนด์กับเยลลี่แยม มีนักโทษคนหนึ่งมากินแล้วเรียกเรา เยลหลี จากนั้นทั้งแดนก็เรียก เยลหลี ไป ๆ มา ๆ เรียก ‘เจ๊หลี’ แม้แต่ผู้คุมก็เรียก จริง ๆ ชื่อเล่นคือ เอก แต่ไม่มีใครเรียกเลย
เมื่อก่อนก็ใช้ชีวิตธรรมดา ชอบขึ้นรถเมล์ไปไหนมาไหน คนจำฉันได้ก็มีเยอะนะ เขาก็มาทักว่าใช่คุณเอกชัยไหม ผมให้กำลังใจนะครับ ส่วนใหญ่เป็นฝ่ายเรานี่แหละ
แต่จะมีอีกพวกที่ไม่ชอบเรา เวลาขึ้นรถเมล์ เขาก็หันมาจ้องเรา คงรู้ว่าเราเป็นใคร ดูจากสายตาก็รู้ แต่ไม่อยากด่าเท่านั้นเอง
พอโดนดักตีดักต่อยหลายหนก็นั่งรถเมล์ไม่ได้แล้ว เปลี่ยนมาขับรถ พอขับรถ มันก็มาดักตีตอนเราจะขึ้นรถอีก หลัง ๆ มันเผารถเลย เดี๋ยวนี้ต้องระวังตัว บ้านฉันติดลูกกรงมากว่าร้านขายทองเสียอีก กล้องวงจรปิดก็มี
เพิ่งเริ่มสะสมแบงค์แบบจริงจังไม่นานนี้เอง (มกราคม 2564) สมัยเด็ก ๆ ก็เคยเก็บแบบสะเปะสะปะ ทีนี้พอม๊าเสีย ก็ไปเก็บของที่บ้านของม๊าแล้วก็เจอแบงค์เก่าๆ ก็เลยคิดว่าอยากจะสะสมแบงค์แบบจริงจัง ใช้วิธีไปเข้ากลุ่มที่เขาปล่อยของแล้วหาซื้ออันที่เรายังขาด แบงค์มันไม่ใช่แค่เงินที่เอาไว้ใช้จ่าย มันมีเรื่องราวเบื้องหลังทางการเมืองอยู่ด้วย ใครจะว่าบ้าก็บ้า แต่ฉันมองว่ามันเป็นการลงทุนนะ แบงค์เนี่ยขายยังไงมูลค่ามันจะไม่ต่ำกว่าเดิม ยิ่งเก่า ยิ่งหายาก ยิ่งแพง
ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112
เปลี่ยนชีวิตใครหลายคนไปตลอดกาล
จากคนธรรมดาที่มีความเชื่อ ความฝัน เป็นคนสำคัญของครอบครัวและเพื่อนพ้อง คนธรรมดาที่ชีวิตมีทั้งรอยยิ้มและรอยน้ำตา คนธรรมดาที่ตกเป็นจำเลยทางความคิดของสังคมไทย